De textielproductie produceert momenteel ongeveer 1,2 miljard ton kooldioxide-equivalent per jaar, dat is meer dan internationale vluchten en scheepvaart samen.
Meer dan 60% van dit textiel wordt gebruikt in de kledingindustrie, en het grootste deel van de kledingproductie vindt plaats in China en India.Als 's werelds grootste producent en exporteur van textiel- en kledingproducten is China verantwoordelijk voor een derde van de ultrahoge productiecapaciteit ter wereld en een kwart van de mondiale export.Kledingproductie werd ooit het label van China op het industriële wereldtoneel. De totale ecologische voetafdruk van de kledingindustrie is echter niet zo goed.Volgens het Milieuprogramma van de Verenigde Naties is de mode-industrie verantwoordelijk voor ongeveer 2% tot 8% van de totale CO2-uitstoot in de wereld, en vormt zij ook een aanzienlijk vervuilingsprobleem.De transitie naar duurzame mode is onder de klimaatcrisis een onvermijdelijke trend geworden.
En uit afvalwater van het wassen van kleding komt jaarlijks een half miljoen ton microvezels in de oceaan terecht – het equivalent van 50 miljard plastic flessen.Veel van deze vezels zijn polyester, dat in ongeveer 60% van de kleding voorkomt, en deze plasticdeeltjes worden door de natuur niet afgebroken. Het heeft een negatieve invloed op het ecosysteem in het water, veroorzaakt een langzame dood van mariene organismen en zelfs wordt een heerlijk gerecht op de tafel van mensen met zeevruchten, dat de menselijke gezondheid vrijwel in gevaar brengt.
Bovendien kan het willekeurig weggooien van oude kleding, die nu is gemaakt van katoen, polyester en chemische vezels, ook een groot aantal milieuproblemen veroorzaken, zoals bodemvervuiling. Uit onderzoek blijkt dat naast katoen en hennep ook kan worden afgebroken en geabsorbeerd in natuurlijke omgeving, chemische vezels, polyester en andere componenten zijn in natuurlijke staat niet gemakkelijk af te breken, en grondstoffen van polyestervezels hebben ook tot 200 jaar nodig om op natuurlijke wijze te ontbinden nadat ze zijn begraven.
80% van de CO2-uitstoot van een kledingstuk komt vrij tijdens het reinigings- en droogproces.Vooral nu veel huishoudens drogers gebruiken, begint de CO2-uitstoot van het drogen van kleding te stijgen. Gebruik water op kamertemperatuur in plaats van heet water voor de was.Hang de kleding na het wassen aan de waslijn om op natuurlijke wijze te drogen, niet in de droger.Hierdoor kan de uitstoot van kooldioxide met 80% worden verminderd.
In sommige milieuvriendelijke landen, zoals de Verenigde Staten, zijn er ‘koolstoflabels’ op kleding verschenen en is er zelfs een ‘ID-kaart’ voor elk kledingstuk, waarmee de hele levenscyclus van kleding kan worden gevolgd en kan worden bijgedragen aan het verminderen van afval. is van plan om volgend jaar ‘klimaatlabels’ in te voeren, waarbij elk verkocht kledingstuk een ‘label moet hebben waarop de impact ervan op het klimaat wordt vermeld’.De verwachting is dat de rest van de EU dit voorbeeld in 2026 zal volgen.
Posttijd: 16 november 2022